تکمله‌ای بر مانیفست شعر پولورال |آیدین ضیایی

مانیفست شعر پولورال پروبلماتیکی از وضعیت گذار است. گذاری که در پروسه شعری و شاعری منطق غالب است. شعر پلورال، روال مرسوم نوشتن شعر و تدوین پیشنهاد شعری پس از تولید را بر هم زد؛ هرچند این بر هم زدگی چندان وجه مغشوشی به خودش نگرفته است. شعر پولورال پیشنهادی را در وضعیت انتزاعی/مجرد و پیش‌تر از تولید شعر منتشر کرد. شعر پولورال سوژه‌ای شکل گرفته از بیانی است که به ابژه‌ی ماحصل‌اش ختم می‌شود البته این سوژه بی‌تاثیر از قراردادهای ابژگانی درونماندگار شعر هم نبوده است و در عین قبول شکل کلی از «شعر بودن» شعر، بر نهاد خود را بر اساس شیوه‌ی به بار نشستن شکل مرسوم و معمول شعری نهاده است. پیشنهادی که خود را در وضعیت بینابینی از امر واقعی و امر نمادین قرار داد و به این ترتیب تجسمی از دورنمایی شکل نیافته ترسیم کرد.